LENTE KAAPSTAD?In creches en wonen in Elsies River
Door: liz
Blijf op de hoogte en volg lizzy
23 Oktober 2013 | Zuid-Afrika, Elsiesrivier
Hoi hoi lezers,
Eindelijk bericht uit Elsies River dichtbij Capetown, de lente is de koudste ooit hier en de zomer is nog effe niet in zicht al zijn er sinds nu iets meer zonuren. Ik ben een koukleum maar als het 30 graden wordt voel ik me pas beter. Dus dat laat ik nog weten. Voorlopig waait de Capetonian wind fiks dag en nacht maar blaast ook schoon, regent minder ook nu. Stel je voor LIZ hier met koud, regen en beestjes zoals torren en een kakkerlak groot of klein in en rond het huis, brrrrrr eng dus. Een grote opgaaf voor me al in nederland laat staan hier waar alle insecten groter zijn. Ik probeer om mezelf te lachen omdat de dieren duizenden malen kleiner zijn dan ik maar t helpt niet helaas ik schrik telkens weer ontzettend en tril als een rietje. Tja ieder mens zijn zwaktes en angsten.Als ik andere Weblogs lees in Afrika zie ik wel eens dat je er juist overheen komt door er mee te maken te krijgen; NOU IK NIET DUS hoor helaas.
Had door de kou en regen en nieuwe woning wat aanpassingsmoeite, wou bijna terugkomen in de nazomer in nederland maar goed ik voel me nu wat meer thuis en hoop op meer warmte dan leef ik wel weer op.
De buurt is niet zo dat ik lekker kan buitenlopen dus dat mis ik enorm maar ik heb een auto (weinig moeite met links rijden alleen wildste verkeer ooit hier in de wijk geloof ik daarbuiten valt t mee) Ik kan weekends er op uit als ik zin heb, ga wel eens naar Bloubergstrand en ben in Hermanus geweest met vrienden die me uitnodigden. HEB WALVISSEN gezien, echt te gek, voelt OER die dieren.
Veel gewandeld met vrienden die dus zomaar even 5 of zes uur per dag lopen, bergje op of af, hiking trails doen en boven 60 zijn. Tja, mijn conditie is nog niet zo goed maar ik vind het heerlijk buiten te zijn en te bewegen.
Van Muoillpoint naar Camps Bay en terug gelopen langs boulevard, prachtige zeegezichten maar deze vrienden gaan liefst 's ochtends half zeven lopen omdat verkeer ernaar toe en daar ter plaatse dan rustig is en nog niet warm is. Was even wennen voor me maar het lukte ook omdat ik bergschoenen mee had genomen, gelukkig.
Ik blijf altijd problemen met schoenen hebben, welke ik ook koop om gewoon in te lopen blijft lastig met gvoelige tenen enz. Deze klimschoenen lopen lekker met zolen erin dus merk ik dat die steun geven en ik minder snel moe wordt.
In Table Mountain National Park gelopen, ging goed tot het ineens flink ging misten en later hozen, we enorm nat werden , wel wat regenkleding maar blijkbaar niet genoeg mee hadden.
Ik had zo graag op mijn verjaardag op tablemountain willen zijn, dat lukte even niet want het was die dag nog erg koud dus op de berg extra koud met de wind. Maar daar zal ik zeker nog komen en lekker gaan picknicken met elkaar.
Ben die dag wel lekker even met een paar uit geweest, ze mee naar Grand West genomen.
Waarom ik even op me liet wachten met berichten is enerzijds omdat ik niet elke dag meer bij internet dichtbij het kantoor ben, logeer elders in een woning in Elsies R, anderzijds is dhr.v.Stade, de chauffeur plots overleden. Hij was ons zo vertrouwd , zong en was heel wijs, grapte met de kinderen en mij. Dus was een schok en we zijn nog niet bekomen, elke dag zagen we hem, kinderen halen en brengen, boodschappen doen enz.
De uitvaart was vrij serieus en gevoelig maar ook zijn humor kwam aan de orde gelukkig, het was in het afrikans maar ik kon het voor 80 procent volgen. We gaan hem enorm missen en de kinderen ook merken we.
Ik heb FOTOS gemaakt van de kids op beide creches, de donaties van eenieder waar speelgoed en lesboeken van is gekocht. WEER BAIE DANKIE VOOR DE DONATIES!! Voor de babys heb ik wat meer gekocht dit keer. Voor naschoolse opvang heb ik ook wat lesmateriaal gekocht, ik geeft ze rekenlessen uurtje ofzo per dag en probeer te zien wat ze nodig hebben via internet lesprogramm's. Grappig is dat ze elkaar leren, de ouderen aan de jongeren met enorm geduld en liefde. Er wordt wat afgelachen en ze zijn erg leergierig.
Ik heb zin om stukjes over hun leven van alledag te schrijven en op Ytube te zetten als t me lukt, je hoort van alles, Elsies R leeft enorm maar heeft ook naast leuke en mooie dingen erg veel ellende thuis en op straat.
Ik was op de highschool van mr. Thomas waar hij vroeger direkteur was voor een ouderenlunch, ze werden onthaalt door de teenagers van school: keurig in uniform en met aandacht en respect behandeld, toegezonden en begeleid een voor een naar hun plaatsen enz. Indrukwekkend hoe ouderen werden geeerd en geroemd door de kinderen.
Op Lexi Consani creche was een bijenplaag al een tijdje, niets hielp, rookbommen enz.... totdat een specialist kwam en de boel dichtmetselde met koningin en al, zie foto. Afijn nu kunnen de kids weer buiten spelen daar gelukkig maar die hulp van buiten nam dus ook de honingraat mee di flink wat met de koninginnegelei en honing had kunnen opleveren.
Maar er wordt aan fundraising gedaan, ERSWA is immers 100% Non-profit dus afhankelijk van donaties. Bijv. door kareoke avonden en verkoop cakes of andere dingen, en dat levert soms ineens weer veel anders weer amper iets op.
Robin Hood en Lexi Consani hebben wat veranderingen in teachers gehad door scholing enz. Ook bij allebei komt de Health dept. en SocialDept. checken, onverwachts dus
is weer een moment om stil te staan daarbij met ogen van buitenaf en een officieel rapport. Ik merkte dat dit best heel officieel is zo'n bezoek dus dagritme op creche wijkt daar dan even voor op zo een dag.
Er wordt druk geoefend met de kinderen, zang en dans van 2 tot 6 jaar voor eindejaarsfeest en voorstelling. Ook worden diploma's uitgedeeld aan de 5 jarigen die de creche dit einde jaar= december voor hen, gaan verlaten. Beetje moeilijk ook want sommigen hebben ze echt 4 of 5 jaar meegemaakt dus afscheid is beetje verdrietig maar ook trots op wat ze hebben De kinderen leren me kennen merk ik, elke dag rennen er een aantal naar me toe om me te knuffelen en noemen me bij mijn naam, stralend. Echt lief maar er zijn een paar donderstenen bij..... Volste bewondering voor de teachers hier, het is een herrie met die 100 kids (Robin H) en 60 momenteel (Lexi C).
Lexi gaat uitbreiden vanaf januari tot denk ik over de 100 kids en dus ook meer teachers. Lexi Consani bestaat 50 jaar dit jaar en feestje is aanstaande zondag, een thanksgiving ceremonie met zang, van de kids, muziek en dank en fotos van alle jaren en oud leerlingen die inmiddels zelfs heel beroemd zijn in hoge posities overheid hoorde ik.
De boel wordt grondig schoongemaakt en netjes gemaakt, gordijnen opgehangen en fotos opgehangen. De klusjesman, Alister, sloeg wat spijkers in de muur voor de gordijnen en 4 of 5 vrouwen stonden aan te wijzen en kritiek te leveren hoe scheef t ging! Tot ik zei, tja, t kan ook met een centimeter dan gaat t sneller en rechter en heb je geen 5 vrouwen nodig om 1 man aan te sturen. Lachen dus maar t ging gewoon door...... Op zijn afrikaans, ook op straat, de stratenmaker knielt neer bij de stenen en naast hem staan 3 of 4 mannen commentaar te geven, blijkbaar elk een rang hoger enz. en dan de omgeving er nog bij meekijken.
Ik merkte bij mezelf dat ik er weer helemaal in ben gedoken, maar ook wat meer ontspanning moet zoeken in weekends, toen het koud was wilde ik eigenlijks niks en nu komt het goed hoop ik meer zin in de dingen ook naast het werk.
Heb aangeboden mee te denken in de Board van Erswa indien gewenst, met mijn management ervaring van enige tientalle jaren kan ik vast een steentje bijdragen waar nodig of in elk geval meedenken. Ik heb nu 6 jaar meegekeken en gepraat dus misschien nu inmiddels ook ervaringsdeskundige voor hen ten aanzien van de beide creches.
We gaan het zien vanaf nieuwe schooljaar januari 2014 of ik daarin kan gaan meedenken.
Nou dat is het even voor nu,
lieve groet
en tot later,
Liz
Eindelijk bericht uit Elsies River dichtbij Capetown, de lente is de koudste ooit hier en de zomer is nog effe niet in zicht al zijn er sinds nu iets meer zonuren. Ik ben een koukleum maar als het 30 graden wordt voel ik me pas beter. Dus dat laat ik nog weten. Voorlopig waait de Capetonian wind fiks dag en nacht maar blaast ook schoon, regent minder ook nu. Stel je voor LIZ hier met koud, regen en beestjes zoals torren en een kakkerlak groot of klein in en rond het huis, brrrrrr eng dus. Een grote opgaaf voor me al in nederland laat staan hier waar alle insecten groter zijn. Ik probeer om mezelf te lachen omdat de dieren duizenden malen kleiner zijn dan ik maar t helpt niet helaas ik schrik telkens weer ontzettend en tril als een rietje. Tja ieder mens zijn zwaktes en angsten.Als ik andere Weblogs lees in Afrika zie ik wel eens dat je er juist overheen komt door er mee te maken te krijgen; NOU IK NIET DUS hoor helaas.
Had door de kou en regen en nieuwe woning wat aanpassingsmoeite, wou bijna terugkomen in de nazomer in nederland maar goed ik voel me nu wat meer thuis en hoop op meer warmte dan leef ik wel weer op.
De buurt is niet zo dat ik lekker kan buitenlopen dus dat mis ik enorm maar ik heb een auto (weinig moeite met links rijden alleen wildste verkeer ooit hier in de wijk geloof ik daarbuiten valt t mee) Ik kan weekends er op uit als ik zin heb, ga wel eens naar Bloubergstrand en ben in Hermanus geweest met vrienden die me uitnodigden. HEB WALVISSEN gezien, echt te gek, voelt OER die dieren.
Veel gewandeld met vrienden die dus zomaar even 5 of zes uur per dag lopen, bergje op of af, hiking trails doen en boven 60 zijn. Tja, mijn conditie is nog niet zo goed maar ik vind het heerlijk buiten te zijn en te bewegen.
Van Muoillpoint naar Camps Bay en terug gelopen langs boulevard, prachtige zeegezichten maar deze vrienden gaan liefst 's ochtends half zeven lopen omdat verkeer ernaar toe en daar ter plaatse dan rustig is en nog niet warm is. Was even wennen voor me maar het lukte ook omdat ik bergschoenen mee had genomen, gelukkig.
Ik blijf altijd problemen met schoenen hebben, welke ik ook koop om gewoon in te lopen blijft lastig met gvoelige tenen enz. Deze klimschoenen lopen lekker met zolen erin dus merk ik dat die steun geven en ik minder snel moe wordt.
In Table Mountain National Park gelopen, ging goed tot het ineens flink ging misten en later hozen, we enorm nat werden , wel wat regenkleding maar blijkbaar niet genoeg mee hadden.
Ik had zo graag op mijn verjaardag op tablemountain willen zijn, dat lukte even niet want het was die dag nog erg koud dus op de berg extra koud met de wind. Maar daar zal ik zeker nog komen en lekker gaan picknicken met elkaar.
Ben die dag wel lekker even met een paar uit geweest, ze mee naar Grand West genomen.
Waarom ik even op me liet wachten met berichten is enerzijds omdat ik niet elke dag meer bij internet dichtbij het kantoor ben, logeer elders in een woning in Elsies R, anderzijds is dhr.v.Stade, de chauffeur plots overleden. Hij was ons zo vertrouwd , zong en was heel wijs, grapte met de kinderen en mij. Dus was een schok en we zijn nog niet bekomen, elke dag zagen we hem, kinderen halen en brengen, boodschappen doen enz.
De uitvaart was vrij serieus en gevoelig maar ook zijn humor kwam aan de orde gelukkig, het was in het afrikans maar ik kon het voor 80 procent volgen. We gaan hem enorm missen en de kinderen ook merken we.
Ik heb FOTOS gemaakt van de kids op beide creches, de donaties van eenieder waar speelgoed en lesboeken van is gekocht. WEER BAIE DANKIE VOOR DE DONATIES!! Voor de babys heb ik wat meer gekocht dit keer. Voor naschoolse opvang heb ik ook wat lesmateriaal gekocht, ik geeft ze rekenlessen uurtje ofzo per dag en probeer te zien wat ze nodig hebben via internet lesprogramm's. Grappig is dat ze elkaar leren, de ouderen aan de jongeren met enorm geduld en liefde. Er wordt wat afgelachen en ze zijn erg leergierig.
Ik heb zin om stukjes over hun leven van alledag te schrijven en op Ytube te zetten als t me lukt, je hoort van alles, Elsies R leeft enorm maar heeft ook naast leuke en mooie dingen erg veel ellende thuis en op straat.
Ik was op de highschool van mr. Thomas waar hij vroeger direkteur was voor een ouderenlunch, ze werden onthaalt door de teenagers van school: keurig in uniform en met aandacht en respect behandeld, toegezonden en begeleid een voor een naar hun plaatsen enz. Indrukwekkend hoe ouderen werden geeerd en geroemd door de kinderen.
Op Lexi Consani creche was een bijenplaag al een tijdje, niets hielp, rookbommen enz.... totdat een specialist kwam en de boel dichtmetselde met koningin en al, zie foto. Afijn nu kunnen de kids weer buiten spelen daar gelukkig maar die hulp van buiten nam dus ook de honingraat mee di flink wat met de koninginnegelei en honing had kunnen opleveren.
Maar er wordt aan fundraising gedaan, ERSWA is immers 100% Non-profit dus afhankelijk van donaties. Bijv. door kareoke avonden en verkoop cakes of andere dingen, en dat levert soms ineens weer veel anders weer amper iets op.
Robin Hood en Lexi Consani hebben wat veranderingen in teachers gehad door scholing enz. Ook bij allebei komt de Health dept. en SocialDept. checken, onverwachts dus
is weer een moment om stil te staan daarbij met ogen van buitenaf en een officieel rapport. Ik merkte dat dit best heel officieel is zo'n bezoek dus dagritme op creche wijkt daar dan even voor op zo een dag.
Er wordt druk geoefend met de kinderen, zang en dans van 2 tot 6 jaar voor eindejaarsfeest en voorstelling. Ook worden diploma's uitgedeeld aan de 5 jarigen die de creche dit einde jaar= december voor hen, gaan verlaten. Beetje moeilijk ook want sommigen hebben ze echt 4 of 5 jaar meegemaakt dus afscheid is beetje verdrietig maar ook trots op wat ze hebben De kinderen leren me kennen merk ik, elke dag rennen er een aantal naar me toe om me te knuffelen en noemen me bij mijn naam, stralend. Echt lief maar er zijn een paar donderstenen bij..... Volste bewondering voor de teachers hier, het is een herrie met die 100 kids (Robin H) en 60 momenteel (Lexi C).
Lexi gaat uitbreiden vanaf januari tot denk ik over de 100 kids en dus ook meer teachers. Lexi Consani bestaat 50 jaar dit jaar en feestje is aanstaande zondag, een thanksgiving ceremonie met zang, van de kids, muziek en dank en fotos van alle jaren en oud leerlingen die inmiddels zelfs heel beroemd zijn in hoge posities overheid hoorde ik.
De boel wordt grondig schoongemaakt en netjes gemaakt, gordijnen opgehangen en fotos opgehangen. De klusjesman, Alister, sloeg wat spijkers in de muur voor de gordijnen en 4 of 5 vrouwen stonden aan te wijzen en kritiek te leveren hoe scheef t ging! Tot ik zei, tja, t kan ook met een centimeter dan gaat t sneller en rechter en heb je geen 5 vrouwen nodig om 1 man aan te sturen. Lachen dus maar t ging gewoon door...... Op zijn afrikaans, ook op straat, de stratenmaker knielt neer bij de stenen en naast hem staan 3 of 4 mannen commentaar te geven, blijkbaar elk een rang hoger enz. en dan de omgeving er nog bij meekijken.
Ik merkte bij mezelf dat ik er weer helemaal in ben gedoken, maar ook wat meer ontspanning moet zoeken in weekends, toen het koud was wilde ik eigenlijks niks en nu komt het goed hoop ik meer zin in de dingen ook naast het werk.
Heb aangeboden mee te denken in de Board van Erswa indien gewenst, met mijn management ervaring van enige tientalle jaren kan ik vast een steentje bijdragen waar nodig of in elk geval meedenken. Ik heb nu 6 jaar meegekeken en gepraat dus misschien nu inmiddels ook ervaringsdeskundige voor hen ten aanzien van de beide creches.
We gaan het zien vanaf nieuwe schooljaar januari 2014 of ik daarin kan gaan meedenken.
Nou dat is het even voor nu,
lieve groet
en tot later,
Liz
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
